Pura Vida

Het reizen is begonnen en Hola Costa Rica! Pura Vida is de slogan van Costa Rica en wanneer je hallo zegt tegen een local krijg je vaak een Hola, Pura Vida terug. 

De eerste rit was me er meteen wel een! Van Bocas del Toro naar Punto Banco, Pavones met een tussenstop in David. Het kostte me goed een dag. Bus, bus, grens oversteken, vervolgens weer bus, bus, bus en tot slot een ritje achterop een auto. De laatste bus reed namelijk niet verder, maar ik moest nog wel 15k richting Rancho Burica. Gelukkig stond daar een lokale taxichauffeur waarmee ik ook nog mee kon rijden, maar dan wel achterop de auto. 

Eindelijk was ik dan bij Rancho Burica, ook wel de Dutch spot van Pavones. Hun slogan: ‘This is where the bad road ends and the good life begins’ maken ze meer dan waar. Heel afgelegen tegen de jungle, in tien stappen op het strand en bijna altijd de mogelijkheid om te surfen, maakt het een paradijsje op aarde. De Rancho promoot ook het lokale turtle project en daarbij heb ik vijf daagjes meegeholpen. Het was niet veel werk, maar het project zelf doet het wel heel goed. Door het creëren van meer lokale aweresness hebben ze de afgelopen jaren veel meer eitjes uit kunnen laten komen. Zo waren een aantal locals vroeger stropers, maar lopen ze nu rondes om te voorkomen dat de eitjes gestroopt worden. Een beter effect kan je niet hebben, denk ik. 

Na deze vijf dagen ging ik een beetje op naar het Noorden: Uvita. Daar heb je de whaletail. Wanneer het eb is, komt er een walvissenstaart te voorschijn waarover je kan lopen. Dat wilde Monika en ik wel eens even zien. Omdat het zo heet was, vonden we dat we wel een biertje hadden verdiend achteraf. Dit resulteerde later in het gaan naar een reggaefeest is het dorp ernaast. Go with the flow laten we maar zeggen. 

De dag erna  stond de reis naar Santa Teresa op de planning. Santa Teresa is namelijk een van de beste surfspots, al dan niet de beste van Costa Rica. De bus was echter al vol, en met de volgende bus zou ik Santa Teresa nooit voor donker bereiken. Een no-go dus. Dan maar een tussenstop in Jaco.

De dagen in Santa Teresa lekker gespendeerd met veel surfen. Verder is daar namelijk ook niets te doen. Montezuma daarentegen scheen wel heel leuk te zijn. De avond voordat ik naar daarnaartoe ging, kwam ik een jongen tegen die de dag erna met z’n gehuurde quad de watervallen van Montezuma wilde bezoeken en het was geen probleem dat ik achterop meelifte. Dikke prima! Het was ook nog een zeker zo mooi ritje, dwars door de jungle. In Montezuma snel de spullen gedropt in het hostel en op naar de watervallen. Wat zijn die prachtig!  De ultieme relaxplek! Ik had alleen mijn bikini niet bij, waardoor ik zeker nog terug moest komen. 

De dagen erna ben ik naar het nationaal park Coba banco en Isla Tortuga geweest. Veel dieren gezien in het nationaal park en bij het snorkelen om Isla Tortuga een pijlstaartrog en een kleine haai! Vink!  Op kerstavond een gezellig diner gehad met iedereen in het hostel, gevolgd door een goed dansavondje. Mijn kerst was prima! 

Gisteren moest ik toch echt nog even naar de watervallen, dit keer met bikini. Heerlijk gezwommen, van zes meter naar beneden gesprongen en de locals crazy gestoorde dingen zien doen. Wel kreeg ik de full-local experience toen ik niet verder durfde te klimmen, omdat het glad was. Hij hielp me er helemaal doorheen. 

Nu weg van het strand en op naar La Fortuna voor wat andere outdoor activiteiten!

Pura Vida! 

.......

En dan vergeet je je blog te uploaden en ben je alweer een week verder. Wat is dan het beste? Gewoon doorgaan met schrijven! 

La Fortuna was een speedbezoek, waar ik alleen de hike Cerro Chato gedaan heb. Dat was me er een! Heel veel hoogtemeters en een steile afdaling verder kwamen we aan bij de krater. Aangezien dit een dode volkaan is, is de krater in verloop van tijd gevuld met regenwater en kan je erin zwemmen. Dat laat ik me geen twee keer vertellen: zwemmen in een krater van een volkaan. Rond een uur of 5 waren we klaar met de hike(note: we waren om 10u begonnen)  en stonden de hotsprings op ons te wachten. Met een cocktail erbij, was het de beste manier om de dag erna nergens last van te hebben. 

Die dag erna moest ik namelijk alweer vroeg op om met de bus, boot en bus in Monteverde te komen. Daar aangekomen stond er van alles op de planning met zip-linen als eerste. Wat een aanrader! Als superman boven de jungle gevlogen en daarna nog zelfs een echte tarzanswing gedaan, van 40 meter. 

’S Avonds was het tijd voor de night hike. Aangezien veel dieren nocturaal zijn en daardoor niet zichtbaar overdag, was ook dit een aanrader. Van een tarantula, groene slang, kikkers en een schorpioen tot lingo’s, kinkajoe’s, luipaarden en vogels. Het kon niet op! En bovendien kon ik apetrots gaan slapen, want ik had een slapende toekan gespot, die de gids nog niet gezien had. 

De twee dagen  erna gespendeerd in het Cloud Forest Santa Elena en bij de hanging bridges. Ook had ik gehoord van een fixus boom waarin je kon klimmen. Dat kan de survivelaar in mij natuurlijk niet weerstaan. Toen ik eindelijk de boom gevonden had, was ik halverwege toch maar naar beneden gegaan. Aangezien ik alleen was, had ik er schrik voor dat als er iets gebeurde ik mega de pineut zou zijn. Bij een andere fixus boom in de buurt  zat namelijk ook een giftige slang. Maar timing moet er zijn: er kwamen precies drie gasten aan met hetzelfde plan! Nadat twee van het eerst omhoog gegaan waren, ging ik nog een keer, nu helemaal omhoog. Het was ondertussen al wel 17:15 maar dat kwam goed uit. De laatste dag van 2016 de zonsondergang gezien vanuit die fixusboom op 20m hoogte in het midden van de jungle. Ain’t gonna forget that! 

1 januari was brakke dag, met pizza als brunch en een lange busrit naar Alajuela. Vandaag daarentegen was weer prachtig. Ik heb namelijk de slapende volkaan Poas bezocht en ik had geluk! Het was precies niet heel erg bewolkt, waardoor ik de krater nog kon zien ook! Toen ik een uur later terugkwam, was dat niet meer het geval. 

Nou, heel mijn Costa Rica reis van drie weken in een blog. Heel mijn Costa Rica reis, want morgen vlieg ik naar Cuba! 

Pura Vida, 

Elise