Bananen, ananassen en pizza's - story of my life

10 februari 2017 - León, Nicaragua

Hè, ik ben weer terug? Niet in Nederland natuurlijk. Terug in ‘Mariposa’, de school met de Spaanse lessen in San Juan del Concepcion. Het beviel me zo goed dat ik wel wat langer wilde blijven, maar in de tussentijd heb ik natuurlijk wel even een tripje gemaakt. 

De eerste week in de ‘Mariposa’ stond er naast vier uur Spaans lessen in de ochtend, ook een middagprogramma op de planning. Zo hebben we een ananasboerderij/plantage bezocht. HEAVEN! -  kan ik je zeggen. We kregen uitleg over hoe een ananas groeit, in het Spaans, omringt door de heerlijke geur van ananassen. Wat blijkt: ze hebben weinig water en pesticiden nodig. Erg gestegen in mijn lijstje van favoriete fruiten! Als afsluiter kregen we wat ananas om onder andere het verschil te proeven tussen een gele en een groene ananas. Meer was het natuurlijk omdat het gewoon heerlijk is. Het resulteerde er dan ook in dat ik een hele ananas heb gegeten. 

Een andere activiteit was Laguna de Apoyo, een kratermeer op een uurtje afstand. Ze noemden het in eerste instantie een strand, maar zo zou ik het niet noemen. Dat maakte het niet minder mooi, want het was een prachtig meer. Een beetje zwemmen, een beetje kajakken en relaxen. Prima middagactiviteit!

Het plan om die zaterdag door te gaan had ik ondertussen al bijgesteld naar dinsdag. Ook omdat mijn knie nog niet goed aanvoelde, maar ook zeer zeker omdat het een heerlijke plek is. Die zaterdag stond Leon op de planning. Prachtige stad, maar helaas werd ik gekwijld door nogal intense hoofdpijn, waardoor ik niet veel heb kunnen zien. Dat wordt aankomend weekend ingehaald!

Na een tochtje op paardjes op zondag wilden we maandagavond met een groep naar Volkaan Masaya om lava te zien. Ja, echte heetgloeiende lava! Ondanks dat het super gestructureerd was om naar boven te gaan, was het ontzettend gaaf om te zien. Lava zien stond op mijn bucketlist, zonder te weten of dit überhaupt mogelijk was. Dikke VINK dus! Wel is het een raar idee dat het voor ons een attractie is, terwijl mensen hier ook gewoon naast wonen met diens risico’s.

Ondertussen vond ik het toch tijd geworden om ergens anders naartoe te gaan: Isla Ometepe! Het eiland van de twee volkanen in Lago Nicaragua. Het plan om een van de twee volkanen op te hiken was al bijgesteld, maar desondanks dat was er meer dan genoeg te doen op dit prachtige eiland. De beste dag was wel de dag dat ik een scootertje gehuurd had. Beetje rondcruisen, genieten van de prachtige natuur, aapjes kijken en petrogliefen in de achtertuin van locals bezichtigen. 

Ook ben ik die dag gaan kajakken op Rio Istian. Ik was ervan op de hoogte dat daar namelijk kaaimannen zaten en die hoopte ik dus ook te zien. Mijn idee was dat ze hoogstens een meter zouden zijn, maar dat had ik mis. We hebben vier kaaimannen gezien, waarvan één bijna twee meter was. En dat in een geel plastic kajakje op twee meter afstand. Ik heb me wel eens veiliger gevoeld. 

’S Avonds stond er pizzanight op de planning. Het hostel verzorgde heerlijke pizza’s met muziek en een vuurshow. In het hostel waren een aantal vrienden, die ik eerder had ontmoet dus dat maakte het reuze gezellig! Het enige was dat ik niet had geluncht en zeker drie weken geen pizza op had. No regrets: ik heb anderhalve pizza gegeten en het was heerlijk!  

Voordat ik terugging naar de ‘Mariposa’ heb ik nog anderhalve dag gespendeerd in Popoyo, een klein surfdorpje aan de Pacific. De surf was helaas niet goed, waardoor ik niet heb kunnen surfen. Wel ben ik daar reuze gezellig Ralph en Astrid van het turtle project in Costa Rica tegen gekomen en heb ik kunnen horen hoe de rest van de weken nog waren verlopen. 

Nu ben ik dus weer terug. Mijn Spaans ging namelijk goed vooruit en dat wilde ik voortzetten. Ik zit weer in hetzelfde gastgezin: gesprekken met m’n ‘papa’ over geschiedenis van Nicaragua en welke types van koeien, fruiten en bananen(beter: platano’s) er zijn in Nicaragua, en dat natuurlijk allemaal in het Spaans; meer heerlijke Nicaraguaanse maaltijden van m’n ‘mama’; een kleinkind waardoor ik onmogelijk mijn huiswerk kan doen en bucket showers. Ik vind het helemaal prima!

En ik eet hier dus dagelijks op z’n minst drie bananen(loopt op tot zes). Verbaas me erover dat ik nog naar de wc moet.

Vanavond staat er Rum en nacatamales  in de lokale kroeg op de planning. La Concha  – beetje als Dinteloord, dan heb je een idee wat voor heftige avond dat gaat worden. Deze gringos gaan de boel op stelten zetten! 

Hasta luego! 

Foto’s

1 Reactie

  1. Joyce:
    16 februari 2017
    Wow, wat je toch veel mee kan maken op een zo'n dag. Hier trekt een keer de optocht voorbij van een half uurtje, er wordt wat gewerkt, gespeeld, fruit gegeten uit de winkel... kortom het gewone leventje. Meid, geniet er verder van. X van ons